Dinsdag was een rustige dag. ’s Ochtends kregen we Indonesische ‘bahasa’ en balinese taalles. Dat is wel even wat anders dan een cursusje Italiaans. Waar elk Italiaans woord in mijn hersenen bijna automatisch een weg vond naar de logica, en werd opgeslagen zonder veel moeite, is dat met het Indonesisch wel even anders. Het is moeilijk om de woorden ergens aan te koppelen, dus is het erg moeilijk om te onthouden. Toch lijkt het me leuk als ik voor volgende week een aantal woorden en zinnen kan zeggen en begrijpen, zodat ik net iets makkelijker kan communiceren met de balinese kinderen.

’s Middags hebben we een Batik schildercursus gevolgd. Dat was geweldig. Het is een speciale techniek, waarbij je een lap stof eerst met water bewerkt en daarna met verf. Vervolgens kun je met je vingers de verf op een bepaalde manier uitvegen waardoor je een bijzonder effect krijgt.

’s Avonds zijn we met een groep naar een café gegaan waar ook live muziek was. Een cocktail in m’n hand en genieten van de muziek.

De dag erna hadden we ’s ochtends weer taalles, en zijn we direct daarna in onze ‘vrije tijd’ naar een zwembad gegaan dat bij een hotel hoort hier vlakbij. Wat was dát hemels, haha. Eindelijk heerlijk afkoelen. En het was een rustige stille plek. Dus daar kan ik vaker heen gaan, ook als ik even alleen wil zijn. Ik merk sowieso dat nu ik wat meer plekken ken hier in de buurt, dat ik me wat vrijer ga voelen en wat beter mijn eigen ruimte en weg kan vinden. Nu ik dit schrijf zit ik bijvoorbeeld in een café te genieten van een (warm) briesje en een koude cola. Het is belangrijk voor me dat ik af en toe even alleen kan zijn. In die ruimte en rust heb ik alle tijd om alles om me heen echt te kunnen zien en te ervaren. Zo kijk ik nu uit op een soort bouwplaats waar vier bouwvakkers op een rijtje naast elkaar op hun rug liggen te slapen. Ik zie vrouwen die stapels stenen en grote watercontainers op hun hoofd dragen. Op de achtergrond staat een reusachtige boom alles te overzien.

Dezelfde dag van het zwembad hebben we ’s middags nog een geweldig mooie wandeltocht gemaakt. Dit was ook onderdeel van het programma. Ondanks dat de helft van de groep klaagde over de hitte en dat het daarom te zwaar was om te wandelen, heb ik al mijn aandacht gericht op de prachtige omgeving. Vooral het eerste half uur door de rijstvelden en het laatste half uur langs een soort jungle waren adembenemend. Ik zal wat foto’s uploaden, wanneer de wifi hier dat aankan.

Al met al kan ik dus steeds beter omgaan met de al die mensen om mij heen. Soms is het gezellig, en soms sluit ik me even af. Zo kan ik meer en meer genieten…